Zolang we elkaar ‘onder de streep’ financieel afrekenen, is geld ‘per saldo’ het enige wat telt. En belandt de winst van al onze ‘economische’ activiteiten bij die mensen die beter zijn in winst nemen voor zichzelf dan in deelnemen en bijdragen aan het algemene belang en welzijn. Ongeacht of die activiteiten voor iets anders zijn opgezet, zoals het verzorgen van zieken in dit geval.
De graaiers winnen dat spel dus per definitie altijd, omdat het wordt gespeeld volgens hun spelregels. Het is niet toevallig dat deze groep minder emotioneel intelligent is, las ik deze week nog. Een Sywert van Lienden of een Bill Gates demonstreert geen enkel vermogen tot compassie. Geldelijke winst gaat voor alles. En voor een ondernemer is elk probleem een kans.
Aan het begin van de pandemie heerste nog de spontane hartelijke betrokkenheid van de gezonde meerderheid, tot de ‘zakelijke’ afwegingen van de kille rekenmeesters weer de leiding nam.
Of het nu over de corona gaat, over de wooncrisis, het onderwijs, de politiek of welk ander thema van De Correspondent, uiteindelijk wordt de waarde en het belang in geld uitgedrukt. De titel van dit stuk illustreert dat mooi. Een criterium die totaal verkeerd uitpakt.
Zolang we geloven dat ‘geld’ de juiste en noodzakelijke maatstaf is, is het logisch en onvermijdelijk dat we uiteindelijk aan het kortste eind trekken. En het algemeen belang met ons.
making things visible 